ENFEKSİYON KOŞULLARI

Hastalık, tarla koşullarında, özellikle bulaşık ve nem tutan topraklarda, yağışlı ve serin giden yıllarda çok büyük tahribat yaparak, şaşırtılan fidelerin tümünün kök ve kökboğazlarının çürüyüp ölmesine neden olur.

Toprak fungusları dediğimiz bu etmenlerdenbiriveyabir kaçıbirarada zarar vererek hastalığı meydana getirirler. Bitkinin, alt yapraklarında başlayarak üst yapraklara doğru ilerleyen solma ve pörsüme şeklindedir. İletim demetlerinin fungus miselleri ile tıkanması sonucu gövde dokusunun rengi bozulur, kahverengileşir. Zamanla bitki tümüyle solar ve ölür. Fide kök çürüklüğü hastalığı tüm sebze çeşitlerinde fidelik devresinde zarar yapar. Hastalık etmenleri kışı toprakta ve topraktaki bitki artıklarında değişik şekillerde geçirirler. Bulaşık toprağa yeniden ekim yapıldığında, uygun çevresel koşullarda yeni çimlenen tohumları enfekte ederler. Gerek tohumda bulunan ve gerekse topraktan yeni gelişen fideye geçen hastalık etmen leri onun toprak yüzüne çıkmasından önce veya çıktıktan sonra ölümüne sebep olurlar. Hastalığın ilk belirtileri yeni oluşmuş kökte görülür. Bu köklerin kabuk dokusu renk değiştirerek yumuşamaya ve çürümeye başlar.Hastafidelerin kökleri ve kök-boğazıkahverengileşir, incelir,bitkiayaktaduramaz,devrilir ve kurur.

ENFEKSİYON KOŞULLARI

Epidemi 19-22°C ve %80 nemin üstünde olan koşullarda gerçekleşir.

GENEL BİLGİLER

Hastalık etmeni, kışın çürüyen bitkilerde oospor halinde geçirir. İlkbaharda oosporların çimlenmesiyle primer enfeksiyonlar başlar. Enfektelenen yapraklarda limon şeklinde oluşan konidiler, rüzgar ve böcekler vasıtasıyla sağlam bitkilere taşınırlar. Seralarda sadece domateste zararlı olur.Yapraklar üzerinde önce küçük, soluk yeşil ve sarımsı renkte olan lekeler daha sonra kahverengiv e siyah renge dönerler.Nemli havalarda lekelerin alt yüzlerinde beyaz veya kül rengi konidi örtüsü oluşur.Hastalık dal ve meyvede de zarar yapabilir

ENFEKSİYON KOŞULLARI

Hastalık 6 - 30°C’ler arasında gelişebilir. Hastalığın optimum gelişme sıcaklığı 28-30°C’dir. Yüksek nemde, enfeksiyon hızla yayılır.

GENEL BİLGİLER

Nemli havada, yaprak üzerindeki lekelerde, fungusun koyu füme veya koyu yeşil renkli kadifemsi görünüşte konidiofor ve konidileri oluşur. Konidiler çok hücreli, uzun, koyu renkli, enine ve boyuna bölmelidir. Enfeksiyon genellikle topraktan olur. Fungus hayatını bitki artıkları üzerinde devam ettirir, tohumla da bulaşabilir.Genellikle alt yapraklardan başlayan lekeler dairesel, kahverengi ve iç içe halkalar şeklindedir. Hasta yapraklar sararır ve düşerler, bitkinin gövde, dal ve yaprak sapları üzerinde elips şeklinde, iç içe halkalı lekeler oluşur.Yetersiz gübreleme sonucu kötü beslenen veya fazla meyve yüklü bitkiler hastalığa karşı daha hassastır.

ENFEKSİYON KOŞULLARI

Yüksek nem, özellikle yaprak ıslaklığı ve 21°C’nin altındaki sıcaklıklar, hastalığın gelişmesini hızlandırır.

GENEL BİLGİLER

Toprakta hastalıklı bitki artıkları üzerinde 30 haftanın üzerinde bir süre içinde canlı kalabilmektedir. Yabancı otların ve bazı bitki türlerinin kök ve yapraklarında kalıcı (hastalık meydana getirmeksizin) olarak yaşayabilen bakterinin bitki artıklarının bulunmadığı toprakta yaşamı 30 günden daha az bir süredir. Patojenin en önemli konukçusu domates bitkisidir. Domates dışında, biberlerde de hastalık oluşturabilmektedir. Bakteriyel benek, bitkinin tüm toprak üstü kısımlarını etkilemektedir. Koyu kahverengi renkte olan ve genellikle dar sarı bir hale ile çevrelenen yaprak lekeleri zamanla birleşerek genişler. Gövde, yaprak ve meyve saplarında koyu kahverengi-siyahımsı lekeler meydana getirir. Çiçeklerde yanıklığa sebep olarak kurutur. Meyvelerde siyah renkte yüzeysel, çapları 1 mm kadar olan kabarcıklar şeklinde belirti oluşturur.Erken meyve enfeksiyonları deformasyonlara neden olur

Kültürel önlemler Hastalık sınırlı ise bulaşık bitkiler ile yakın çevresindeki sağlıklı görünen bitkiler sökülmeli ve yakılmalıdır. Budamada kullanılan aletler düzenli aralıklarla dezenfekte edilmelidir. Bir sonraki üründe arazi değiştirilmeli, dezenfekte edilmiş tohum kullanılmalı, fidelikten itibaren bakırlı ilaçlarla mancozeb kullanılmalıdır

ENFEKSİYON KOŞULLARI

20-25°C civarındaki sıcaklıklar ve %80’in üzerinde oransal nem hastalık için elverişlidir.Havalandırması iyi olmayan seralarda bulaşma 1-2 gün içinde olur. İnkübasyon 2 hafta sürer ve sporlanma başlar.

GENEL BİLGİLER

Fulvia fulva (Cooke) Cif. (eşeyli üreme formu:Cladosporium fulvum), hastalık etmenibitkisel artıklarveyapı, aletve edavat üzerinde barınabilir. Konidisporlarının canlılığını 1 yıla kadar sürdürebildiği bildirilmektedir. Sporlar rüzgar yoluyla yayılır ve enfeksiyonlarını doğal açıklıklardan yapabilir.Hastalık etmenifungal olup, yaşlı alt yapraklardan başlayarak yayılma gösterir.Yaprak üstünde sarı ve sağlam doku ile sınırlandırılmış lekeler görülür. Yaprağın alt yüzeyinde ise kadife gibi fungusun konidi ve konidi taşıyıcıları dikkati çeker. Dış koşullar uygun olduğunda bu lekeler gelişir ve sarı kahverengi renk alırlar. Lekelerin birleşmesi ile büyük ölü dokular ortaya çıkabilir. Hasta yapraklar zamansız sararır ve kurur, fakat dökülme olmaz. Bitkilerin çiçekleri de hastalanır ve böyle çiçekler meyve tutmaz ve dökülür. Meyveler nadir olarak hastalanır.

ENFEKSİYON KOŞULLARI

Yüksek orantılı nem, aşırılı azotlu gübreleme ve düşük gece sıcaklıkları etmenin yayılması ve hastalığın gelişimi üzerine arttırıcı etki yapmaktadır.

GENEL BİLGİLER

Hastalıklı bitki artıkları, toprak ve tohumda yaşamını birkaç yıl sürdürebilir. Bu yüzden bunlar primer inokulum kaynaklarını oluşturmaktadır. Bakterinin sekonder bulaşmaları su damlacıkları, bulaşık aletler, çalışanların elleri aracılığı ile yara yerlerinden olmaktadır. İletim demetlerinde kolonize olan bakteri böylece bitkinin her tarafına yayılabilmektedir. Bitki yüzeyinde epiftik olarak da yaşadığı belirlenmiştir. Bakteriyel solgunluk belirtisi domates bitkileri çiçek devresine yaklaştığı zaman ortaya çıkar. Solma, alt yapraklardan başlar yukarıya doğru ilerler. Bakterinin sistemik enfeksiyon yapması ve tek tarafta bulunan iletim demetlerinin etkilenmesi nedeniyle solgunluk belirtisi bitkinin yalnızca bir yöndeki sürgün ve yaprakçıkların solması şeklinde görülebilir. Solgunluk kısa bir süre sonra kuruluğa dönüşür ve yapraklar açık kahverengiye döner.

ENFEKSİYON KOŞULLARI

Yüksek orantılı nem, aşırılı azotlu gübreleme ve düşük gece sıcaklıkları etmenin yayılması ve hastalığın gelişimi üzerine arttırıcı etki yapmaktadır.

GENEL BİLGİLER

Bu etmenler tek başına veya birlikte belirti oluşturabilmektedir. Hastalığın görüldüğü en önemli bitki türü domates ve biberdir. Hastalık bitkilerin meyve döneminde ortaya çıkar.Gövde,yaprakvemeyvesapının öz dokusunda kahverengi-siyah renk değişimi görülür. Zamanla enfekteli dokunun ölmesiyle özde boşalma oluşur. Gövde üzerinde koyu renkli, çökük, büyük lekeler meydana gelir. Bazen gövdede dışa veya öz boşluğuna doğru yan kökler oluşur. Tüm bitkide orta derecede bir kloroz görülür. Hasta bitkiler genellikle ayakta kalır ve meyvelerini olgunluğa eriştirebilirler. Bazen etmen vaskuler dokuyu sarar. Bunun sonucunda solgunluk ve ölüm ortaya çıkar.

ENFEKSİYON KOŞULLARI

Tütün beyaz sineği (Bemisia tabaci) bilinen tek vektördür. Trialeurodes vaporarium (Hıyar ve marulda sararmalara neden olan vektör böcek) hastalığı bulaştırmaz. Tohumla ve temasla taşınmamaktadır.

GENEL BİLGİLER

Virüs ile bulaşık bitkilerin üst ve genç yapraklarında bronzlaşma olur. Daha sonra açık ve belirgin nekrotik benekler oluşur. Yapraklarda düş- meler gözlemlenir. Bitkilerde yana yatmalar ve geriye ölümler başlar. Olgunlaşmış meyvelerde klorotik benekler ve çoğunlukla da konsantrik lekeler ortaya çıkar. Yeşil meyvelerde de aynı veya benzer lekeler daha az belirgin konsantrik lekeler şeklinde kendini gösterir.

ENFEKSİYON KOŞULLARI

Tütün, domates ve biberlerde de rapor edilen bu virüs, vektörü olan Thrips türlerinin de ülkemizde bulunması nedeniyle, oldukça tehlike oluşturmaktadır.

GENEL BİLGİLER

Virüs thripslerle, mekanik inokulasyonla ve aşıyla taşınabilmektedir. Sebze, süs bitkileri ve yabancı otları içeren çok sayıda konukçusu vardır. Bu hastalık belirtileri, oldukça çeşitlilik göstermektedir. Nekrotik ve klorotik lokal lezyonlar, sistemik solgunluk, nekroz, beneklenmeler, bantlaşmalar,mozaik, yaprak şekil bozukluğu, damar sararması, halkalı lekeler, çiçeklerde renk kırılması gibi belirtiler gösteren bu hastalık 200’e yakın kültür bitkisinde zararlıdır. Hastalık görüntüsü, özellikle domateste, genç yapraklarda bronzlaşma ile başlayan renk değişimi üzerinde, sonradan küçük koyu renkli beneklenmeler ile devam eder. Sürgünlerde geriye doğru ölüm, yapraklarda kıvrılma, sağlıklılara oranla bitkigelişmegeriliği ya da cüceleşme de gözlenen belirtilerindendir. Olgunlaşmamış meyve lerde, yeşil-açık yeşil ya da yeşil – beyaz renklerinde beliren halkalı lekeler, meyve kızardıkça sarı renge dönüşerek daha belirgin hal alır.

Kışı ılık geçen bölgelerde dış ortam koşullarında yaşamaya devam ederler.Zorunlu kışlama yoktur. Ege Bölgesi koşullarında erginler Şubat ayından itibaren tarlalarda görülebilir.

GENEL BİLGİLER

Polifag bir zararlıdır. Özellikle hıyar, biber ve fasulyede zararı önemlidir. Dişilerin, bitki sapına yakın yaprak dokusuna tek tek bıraktığı yumurtalar, genellikle bir hafta içinde açılır. Nimflerde bitkide beslenir ancak pupa olmak için toprağa girer ve burada pupa olurlar. Ergin olduktan sonra bitkiye yeniden dönerler. Sera koşulları ve bitki çeşidine göre yılda 4-6 döl verirler. Nimf ve erginler bitki özsuyunu emerek zararlı olurlar. Böcek yoğunluğunun fazla olduğu yerlerde yaprakların üst kısmında yanıklar meydana gelir. Zamanla yaprak solar, bükülür ve beyazımsı bir hal alır. Frankliniella occidentalis ise hem yaprakta hem çiçekte beslenerek zararlı olur. Tripsler bazı sebze virüs hastalıklarının (Domates lekeli solgunluk virüsü [Tomato spotted wilt virus(TSWV)]) vektörüdür.

Dört larva dönemi geçirir. Birinci dönemde 0.9 mm, dördüncü dönemde ise 8 mm uzunluğa kadar ulaşır.

GENEL BİLGİLER

Olgun larvanın vücudu yeşile, baş kısmı ise kahverengiye döner. En önemli ayırt edici özelliği baş kısmının arkasında bulunan koyu renkli banttır. Kışı yumurta, pupa, veya ergin olarak geçirir. Zararlı, koşulları uygun olduğu sürece yılda 10-12 döl verir. Zarar şekli larva haldeyken yaprak, meyve, sap,gövde ve büyüme noktalarında galeriler açarak beslenir. Bu galeriler geniş şeffaf şeklindedir. Yeşil aksamında açılan galeriler nedeniyle bitki tamamen kuruyabilir. Meyvede açılan galeriler ise sekonder mikroorganizmaların yerleşmesi ile çürümeler meydana gelir. Yoğun popülasyonlarda domateste %80'ni geçen ürün kayıplarına neden olur.

Kışı ılık geçen bölgelerde dış ortam koşullarında yaşamaya devam ederler.Zorunlu kışlama yoktur. Fide dikimiyle birlikte yabancı otlardan fidelere geçerler.

GENEL BİLGİLER

Dişiler, yumurtalarını yaprak alt yüzeyine, yaprak damarları boyunca yaptıkları ağlar arasına bırakırlar. Yumurtadan çıkan larva, protonimf ve deutonimf dönemlerini geçirerek ergin olur.Larvalar ergin olana kadar 3 gömlek değiştirirler. Bir dişi 100-200 yumurta bırakabilir. Döl sayısı seranın koşullarına ve konukçusuna bağlı olarak değişmekte ve yılda 10-12 döl verebilmektedirler. Kırmızı örümcekler, ağız parçaları içinde bulunan styletleri ile bitki dokusunu zedelemeleri sonucunda çıkan bitki özsuyunu emerek beslenirler. Bu emgi sonucu yaprakta sararma ve kıvrılma olur; ürün verimi ve kalitesi düşer. Zararlının yoğun olduğu durumda bitkinin sürgün ve dalları ağ ile kaplı hale gelir ve yapraklarda ve bitkide kuruma meydana gelir. Tetranychus türleri aynı zamanda virüs vektörleridir.Patates Y virüsüve Tütün halka leke virüsü). Polifag bir zararlıdır. Özellikle fasulye, hıyar, domates, patlıcan ve kabakta zararı önemlidir.

Kışı ılıman geçen bölgelerde lahana ıspanak gibi sekonder konukçularda parthenogenetik olarak çoğalabilirler. Zorunlu kışlamaya gereksinim duymazlar. Enfeksiyonlarilk fide dönemiyle başlar.

GENEL BİLGİLER

Bazı türler kışı döllenmiş yumurta halinde geçirir. Kışı geçirip yumurtalardan çıkan bireyler sonbaharda gerçek dişiler ve erkek bireyler meydana gelene kadar döllemsiz olarak (partenogenetik) çoğalırlar. Kışı ılık geçen yerlerde ve seralarda bazı türler yıl boyunca partenogenetik olarak çoğalmalarını sürdürürler ve zorunlu kışlamaya gerek duymazlar. Sera koşullarına ve türlere göre yıl da 10 - 16 döl verirler. Yaprakbitleri bitki özsuyunu emerek zarar yaparlar. Emgi nedeniyle yapraklar büzüşmüş, kıvrılmış bir görünüm alır. Bu emgi sonucu bitki zayıflar, gelişme durur.ürünün verim ve kalitesi bozulur. Ayrıca virüs hastalıklarını taşımak ve sağlam bitkilere bulaştırmak suretiyle büyük zararlara neden olurlar. Örneğin M.persicae 50 değişik virüsün vektörüdür. Salgı- ladıkları tatlı maddelerde fumajin mantarı gelişerek bitki yüzeyini örter, özümleme ve solunuma engel olmaları sonucunda da zarar oluştururlar. Polifag bir zararlıdır. Özellikle hıyar, domates, patlıcan ve kabakta zararı önemlidir.

Seralardaki sebzelerde, ortamın sıcaklığına ve nemine bağlı olarak mevsimboyunca yaşamlarını sürdürebilirler. Erginlerin14°C’nin altında yumurta bırakması,10°C’nin altında ise faaliyetleri yavaşlar.

GENEL BİLGİLER

Yılda ortalama 9-10 döl verebilir. Polifag bir zararlı olup, özellikle domates, hıyar, biber, fasulye ve patlıcanda zararı önemlidir. Beyazsinek erginleri gerek beslenme ve yumurta bırakma, gerekse dinlenme için yaprakların alt yüzeyini ve bitkilerin alt kısımlarını tercih ederler. Larva ve erginler bitki özsuyunu emerek yaprakta küçük lekeler halinde sararma meydana getirirler. Bitki zayıflar, meyve verimi azalır, zamanla kurur. Ayrıca beslenme esnasında tatlı ve yapışkan bir madde salgılarlar. Bu madde üzerinde fumajin mantarları gelişerek siyah bir tabaka oluşmasına neden olurlar. Sonuç olarak bitki özümleme yapamaz hale gelir, verim düşer, ayrıca ürünün pazar değerinin düşmesine neden olur. Beyazsinek erginleri bazı virüs hastalıklarının taşınmasında da önemlirol oynarlar.

Toprak sıcaklığı 10-15°C’nin üzerine çıktığında gelişmeye başlar. Tüm türlerde embriyonik gelişme için optimumsıcaklık25-30°C dir. Nematodlar3-4 haftada bir neslini yeniler.Gelişmeleri için en uygun oransal nem %40-90’dır.

GENEL BİLGİLER

Kök-ur nematodları, konukçu bitkinin kökünde irili ufaklı urlar meydana getiren mikroskobik canlılardır. İkinci dönem larvaları ve erkekleri iplik şeklinde, dişileri armut veya limon şeklindedir.Dişi, vücudunun hemen arkasında; bir kısmı köke gömülü, bir kısmı kök yüzeyinde olan jelatinimsi bir kese içine yumurtasını depo ettikten sonra ölür. Bir kese içinde ortalama 350 yumurta bulunur. İlk larva dönemini yumurta içinde geçiren nematod, üç larva dönemi daha geçirerek ergin hale geçer. Kışı urlubitkiköküartıklarındavetoprakta geçirir. Hafif ve orta karakter li toprakları sever, ağır toprakları sevmez. Konukçusu olduğu bitkinin kök sisteminde urlara neden olarak bitkinin iletim dokularını bozar. Böylece topraktan su ve besin alış verişi kısıtlanır. Bitkide gelişme yavaşlar, bodurlaşma görülür. Yapraklarda sararma, çiçek ve meyve dökülmeleri olur. Nematodun zarar derecesi, popülasyon yoğunluğu ve bitki çeşidine göre değişmektedir. Özellikle hıyar, domates ve fasulyedeki zararı önemlidir. Nematodlar birçok virüs hastalığının da vektörüdür.

Domates pas akarı için en uygun koşul 26,5°C sıcaklık ve %30 orantılı nem olup, bu koşullarda yumurta iki günde açılır.

GENEL BİLGİLER

En fazla domateste zararlı olup; patlıcan, biber ve Köpeküzümü (Solanumnigrum) de konukçuları arasındadır.Domatesin gövde,yaprak ve meyvelerinde beslenir. Bulaşma, gövdenin yere yakın kısımlarında başlar, yapraklara, sapa doğru çıkar. Başta bitki gövde ve meyvelerinde yağımsı, bronz bir renk değişimi görülür. Zarar gören gövde ve yaprakların rengi parlak kahverengi veya kızılımsıdır. Alt yapraklarda kuruma olur. Yapraklar kavrulmuş gibi sert ve gevrektir. Gövde üzerinde çatlamalar olur ve bü-yüme durur. Meyvelerin üzeri sertleşir ve susuz toprak gibi çatlamalar olur . İki nimf dö-nemivardır.Birinci nimf dönemi bir gün, ikinci nimf dönemi iki veya üç gün sürer. Bir dölünü 6-7 günde tamamlar. Mayıs başından Kasım’a kadar yaşamını sürdürür. Dişiler yumurtalarını yaprak kılları arası, küçük yarıklar veya yaprak damarı gibi doğal korunma yerlerine bırakır.

Kışı ılık geçen bölgelerde dış ortam koşullarında yaşamaya devam ederler. Zorunlu kışlama yoktur. Fide dikimiyle birlikte yabancı otlardan fidelere geçerler.

GENEL BİLGİLER

Dişi ortalama 40 adet yumurta bırakır. Yumurtalar oval ve sivridir, gözle görülmezler. Yumurtalar; yaprakların, genç sürgünlerin ve meyvelerin üzerine bırakılır. Ergin ve nimfler genç yapraklarda vebitkinin tepe noktalarında yoğunluk gösterirler, fazla hareketli değillerdir. Uygun sera koşullarında çok sayıda döl verebilirler. Sarı çayakarı bitkilerin büyüme noktalarında, genç yaprak ve sürgünlerde, çiçek ve meyvelerde zararlıolurlar.Bitkilerdeilkenfeksi-yon işareti olarak, yaprakların alt yüzeylerinde renk açılması ve bronzlaşma görülür. Beslenme sonucunda daha sonra, yapraklarda kıvrılma, kırılma, buruşukluk, kabarcık oluşumu gibi görüntü ortaya çıkar. Bu kabarcıklar daha sonra kararır. Bu zararlar akarın beslenme sırasında çıkardığı toksinlerin etkisi olup, ilaçlamadan sonra bile bu belirtiler bir süre devam etmektedir. İlaçlamanın çok fazla yapıldığı seralarda doğal dengenin bozulması nedeni ile daha fazla zararlı olmaktadır. Polifag bir zararlıdır. Konukçuları arasında biber, hıyar, domates, patlıcan, fasulye ve turunçgiller bulunmaktadır. Beyaz sinek erginleri tarafından taşınması nedeni ile, beyazsinekler ile düzenli mücadele gereklidir.

Yeşilkurt mücadelesinde esas koruyucu mücadele yapmaktır. Larvalar meyvelere giriş yapmadan önce ilaçlamayı başlatmak gerekir. Tarlada yumurta ve larva kontrolleri düzenli olarak yapılmalıdır.

GENEL BİLGİLER

Yeşilkurt dişisi yumurtalarını yaprak, meyve ve taze sürgünlere tek tek bırakır. Bir dişi 700-1500 adet yumurta bırakabilir. Larva gelişmesini tamamladıktan sonra toprakta hazırladığı odacık içinde pupa olur. Yılda 3-5 döl ve-rebilir. Yeşilkurt larvaları yaprak ve meyvede beslenerek zararlı olurlar. Bir meyveden diğerine geçmek suretiyle de birçok meyvenin zarar görüp çürümesine neden olurlar.

İlkbaharda havaların ısınmasıyla birlikte yeni şaşırılmış fidelerde zarar yapmaya başlar.

GENEL BİLGİLER

Larvaları zararlıdırlar. Olgun larva siyahımsı gri renkte, 45-50 mm boyundadır. Toprak içinde bir odacık hazırlayarak prepupa ve pupa dönemleri-ne girer. Kışı olgun larva ha-linde toprakta geçirirler. Havaların ısınmasıyla birlikte faaliyete geçen larvalar pupa olurlar. Pupadan çıkan erginler yumurtalarını bitki saplarına, yaprağa veya toprağa bırakırlar. Yumurtadan çıkan larvalar gündüz toprak içinde, bitki diplerinde kıvrık vaziyette durur, geceleri ise toprak yüzeyine çıkarak beslenirler. Polifag bir zararlıdır. Larvalar bitkilerin taze sürgün ve yapraklarını yerler. İleri dönemlerinde yalnızca geceleri bitki sapını toprak yüzeyinden kesmek veya kemirmek suretiyle beslenirler. ile düzenli mücadele gereklidir.

Nisan ayından itibaren taze yaprak ve sürgünlerde düzenli kontrollarla izlenmelidir.

GENEL BİLGİLER

Kışı bitki artıkları arasında yumurta, nimf ve ergin halinde geçirir. Dişiler yumurtalarını yaprak sapı veya kalın yaprak damarı dokusu içine tek tek bırakırlar. Bir dişi ömrü boyunca 200-300 adet yumurta bırakır. Yumurtadan çıkan nimfler dört gömlek değiştirdikten sonra ergin olurlar. Yılda 3-5 döl verirler. Aralarında birçok sebze, endüstri bitkisi, meyve, bağ ve yabancı otların bulunduğu çok geniş bir konukçu listesi vardır. Ergin ve nimfler bitki özsuyunu emerek beslenirler. Emgi sonucunda yapraklarda beyazımsı sarımsı, daha ileriki devrede kahverengi lekeler meydana gelir. Yapraklar dıştan içe doğru, kurur ve kıvrılır; hatta tamamen kurur. Popülasyon yoğunluğu fazla olduğunda bitki zayıflar ve büyüme yavaşlar. Asıl büyük zararı ise virüs taşımaları yoluyla ortaya çıkar.