Pythium’un en agresif türlerinden biridir. Birçok bitkide çökerten, kök ve gövde çürüklüğü ile meyve ve çim bitkilerinin yanıklığı hastalıklarına neden olmaktadır.

Fungus nemli topraklarda canlı kaldığı ve en iyi şekilde geliştirdiği için su küflerinden biri olarak da anılır. Patojenin en sevdiği ortamlar sıcak koşullardır. 27 - 34o C arasındaki sıcaklıkları ve nemli ortamları tercih eder.

Fungus bitkilerin tohumlarını, genç dokularını, toprak seviyesine yakın gövde dokularını, meyve ve kökleri enfekte etmektedir. Hastalık belirtileri ve zaran enfektelenen bölgedeki bitkilere bağlıdır. Bitkiler fungal etmene karşı çimlenme ve genç dönemlerinde oldukça hassastır. Başlangıç belirtileri zayıf veya dzensiz çimlenme (çimlenme öncesi çökerten) şeklinde olabilir. Çimlenen fideler de çimlenme sonrası oldukça duyarlıdır ve çökertene yakalanabilir. Enfektelenen fideler suyla ıslanmış gibi görünür ve bitki çöker. Tüm bitki bu devrede tamamen yok olabilir.

Olgun bitkilerin toprak ile temas eden toprak üstü aksamları da fungusa hassastır. Özellikle hıyar ve diğer kabakgil bitkilerinde bu durum ortaya çıkar. Yanıklık suyla ıslanmış bölgeler olarak ortaya çıkar ve çürüyen meyvenin üzerindeki lekeler genişler ve fungusun pamuksu beyaz miseli görülmeye başlar.

1. Hastalığın bulunduğu alanlarda toprak drenajına önem verilmeli; tarlada su birikmemelidir.
2. Dkimler havalanma iyi olacak şekilde yapılmalı..
3. Hastalıklı bitki artıkları yetiştirme ortamlarından uzaklaştırılmalı ve imha edilmeli..
4. Bitkileri yaralamaktan kaçınılmalı..
5. Sağlıklı bitkiler zayıf yetişen bitkilere göre enfeksiyonlara daha dayanıklıdır.

Bitkiler gelişmenin her devresinde hastalıktan etkilenmesine rağmen, en yaygın kanı olgun bitkilerde ortaya çıkmasıdır.

Fungal bir hastalık etmeni olup, tohum ve toprak kökenlidir.

Fide halindeki bitkilerde, hipokotil çürümeleri ve çökerten olarak karşımıza çıkar. Daha ileri dönemdeli bitkilerin yaşlı yapraklarında genel bir sararma olarak ve bir ya da birkaç sürgünde solgunluk görülübilir. Fusarium solgunluğu genelde meyveler oluştuktan sonra ortaya çıkmaktadır. Gövde uzunlamasına kesildiğinde iletim demetlerindeki renk değişimini görmek mümkündür. Bitkinin kabuk kısımları çürür ve bitkiler ölebilir. Eksternal (dış yüzeyde) lekeler kökler üzerinde oluşur ve toprak yüzeyinin tam altındaki gövde üzerinde kırmızı bir zamklanma bu lekelerden salgılanabilir

1. 3-4 yıl ürün rotasyonu (çok uygun bir durum değil) ve konukçusu bitkileri devamlı üretim alanlarından azaklaştırma.
2. Hastalıktan ari tohum ve fidelerin kullanımı.
3. Sera ve tohum yataklarında hastalıktan ari toprak, su ve alet - ekipmanı kullanılmalı.
4. Dayanıklı çeşitler tercih edilmeli.
5. Hastalıklı fideler hemen yetiştirilme ortamlarından uzaklaştırılmalı ve imha edilmeli.
6. Aşırı olarak nitrojen (azotlu) gübrelemelerden sakınmalı.
7. Aşılı fide kullanımı.

Kömür çürüklüğü geniş bir konukçu listesine sahiptir. Hastalık etmeni özelikle su stresine girmiş olan bitkilerde ve yüksek sıcaklıklarda ortaya çıkmaktadır.

Macrophomina phaseolina (Tassi) Goldanich = Botryodiplodia phaseoli (Maubl.) Thirumal. Kömür çürüklüğü geniş bir konukçu listesine sahiptir, bunlar arasınada cucurbit bitkileri, domates, patates ve fasulye sayılabilir. Hastalık etmeni toprak kökenli bir fungus olup, nemli topraklarda ortaya çıkmaktadır. Fungus nispeten yüksek sıcaklık ve kuru topraklara karşı dayanıklıdır. Hastalık etmeni özellikle su sterine girmiş bştkşlerde ve yüksek sıcaklıklarda ortaya çıkmaktadır.

Enfektelenen bitkilerin yaprakları sarıya döner ve solarlar. Daha sonra tüm yeşil aksam solar ve enfeksiyonun şiddetine bağlı olarak bitkiler ölür. Toprak seviyesindeki gövde ya da kök boğazı bölgesinde yeşil, suda ıslanmış lekeler meydana gelir ve buralarda kehribar renginde zamklanma oluşmaktadır. Hastalık lekeleri bir kaç cm yukarı doğru gelişebilir, bitkiler kururken renkleri güneş yanığı rengini alır. En sonunda küçük mikrosklerot (ve bazen piknitler) denilen üreme organları lekelerin içerisinde oluşmakta ve bunlar hastalığın teşhisinde kullanılmaktadır.

1. Bitkiler özellikle su stresine sokulmamalı.
2. Ürün rotasyon yapılmalı.
3. Topraktan yüksek su ve nem oluşumundan kaçınılmalı

Hastalık kabakgil bitkilerde ana problemlerden biridir. Meyvelerin küçülmesine, azalmasına ve bitkilerde daha kısa hasat periyodu oluşturduğundan verim önemli ölçüde azalmaktadır.

Külleme hastalık etmenlerini dünyanın birçok yerinde, tarla ve sera koşullarında görmek mümkündür. Etkilenen bitkilerin yapraklan tam büyüklüğe ulaşamaz ve bundan dolayı da meyveler güneşten yanabilir ya da erken olgunlaşabilir. Külleme hastalığının infeksiyonu ve hastalık belirtileri çoğunlukla 3 - 7 gün içerisinde görülür ve çok sayıda konidisporları kısa bir süre İçerisinde oluşmaktadır. Hastalık etmeni için uygun koşullar sık bitki ve düşük ışık yoğunluğudur. İnfeksiyon 20 - 30° C sıcaklıklarda olabilir, gelişme için ortalama sıcaklık 25 - 30° C arasındadır. Hastalık etmeninin farklı ırklarından da (3 ırk) bahsedilmektedir.

Beyaz, tozlu fungal gelişme her iki yaprak yüzeyinde, yaprak sapı ve gövde üzerinde gelişir. Sarı lekeler fungal gelişmenin olduğu yüzeyin arka tarafından görülmektedir. Yaşlı bitkiler ilk olarak etkilenir. Enfektelenen yapraklar genellikle solar ve kurudar.

1. Bitkilerin iyi koşullarda yetiştirilmesi ve devamlı kontrolü.
2. Dayanıklı kültivarlann yetiştirilmesi.
3.Hastalık etmenine karşı yurt dışında biyolojik mücadele de tavsiye edinmektedir. Bunlardan AQ10 biofungicide bir fungal hyperparazit (Ampelomyces quisqualis)'dir.

Tahripkar bir fungal hastalıktır. Hastalık etmeninden tüm kabakgil bitkileri etkilenmesine rağmen, hıyar, kavun, kabak ve kışlık kabak en fazla etkilenen bitkilerdir.

Külleme hastalık etmenlerini dünyanın birçok yerinde, tarla ve sera koşullarında görmek mümkündür. Etkilenen bitkilerin yapraklan tam büyüklüğe ulaşamaz ve bundan dolayı da meyveler güneşten yanabilir ya da erken olgunlaşabilir. Külleme hastalığının infeksiyonu ve hastalık belirtileri çoğunlukla 3 - 7 gün içerisinde görülür ve çok sayıda konidisporları kısa bir süre İçerisinde oluşmaktadır. Hastalık etmeni için uygun koşullar sık bitki ve düşük ışık yoğunluğudur. İnfeksiyon 20 - 30° C sıcaklıklarda olabilir, gelişme için ortalama sıcaklık 25 - 30° C arasındadır. Hastalık etmeninin farklı ırklarından da (3 ırk) bahsedilmektedir.

Hastalıktan etkilenen bitkilerin yapraklarının üst yüzeyinde yaprak damarları ile sınırlandırılmış köşeli solgun yeşil alanlar şeklinde ilk olarak görülür ve lekeler mozaik görünümü- nü andınr. Bu lekeler daha sonra san köşeli lekelere dönüşmektedir.

1. Bitki artıkları uzaklaştırılmalı ve yok edilmelidir.
2. Sulama esnasında yapraklar ıslanmamak, özellikle geç ve akşam sulamalarından kaçınılmalı.
3. Bitkiler iyi şekilde havalanacak biçimde dikilmeli.

Virüs, yaprak bitleri, Aphis gossypii ve Myzus persicae, tohum , insanlar ve mekanik olarak sağlıklı bitkilere taşınmaktadır.

Virüsün tohum ile taşındığı görülmemiştir. Tüm üretim bölgelerinde bulunmaktadır. Konukçu olarak çok sayıda (700) botanik tür, yıllık ve çok yıllık kültürel bitkiler ve yabani bitkiler (domuz pıtrağı...) bilinmektedir. Yabancı otlar kışı konukçusu olarak kaynak yönünden önemli rol oynarlar. Öncelikle virüse toleranslı veya dayanıklı çeşitler tercih edilmelidir. Yrtiştirme alanı etrafındaki yabancı otlar temizlenmelidir.

Kavun; Genç yapraklar solgun ya da ölü olabilirken, yaşlı yapraklar sarıya döner ve bitkide yavaş bir şekilde geriye doğru ölüm meydana gelebilir.

1. Dayanıklı kültivarların kullanımı.
2. Hastalıktan arı fide ve fidanların kullanımı.
3. İnfekteli bitki artıkları yok edilmeli.
4. Konukçusu olan yabancı otlar ile mücadele edilmeli.
5. Bitki işleme aletlerinin temizliği ve seralarda hareketliliğin mümkün mertebe azaltılması.
6. Vektör böcekler ile kimyisal mücadele ve vektörlerin hareketlerini sınırlayacak tedbirler alınmalı (malç ya da sera açıklıklarının vektörün geçişini engelleyecek şekilde tülbent ile kapatılması).

Hastalık etmeni tohum ve mekanik olarak taşınır, yabancı ot ve böcekler (Acalymma trivittata, Diabrotica spp.) ile de bir sezondan diğer sezona geçiş yapabilir.

Kabak Mozaik Virüsü; (Squash Mosaic Virus=SqMV) viral etmen olup, geç sezon bitkilerinde kayıplara neden olabilir. Kavunlarda, meyve sayısını azaltmaktadır ve meyve olgunlaşmasını geciktirmektedir, fakat meyve büyüklüğüne, ağırlığına veya yenilebilir özelliklerine herhangi bir etkisi olmamaktadır. Hastalık etmeni CMV, WMV ve TRSV virüslerinden daha az bir ekonomik öneme sahiptir. Hastalık etmeni kabakgillerde birçok bitkiyi etkilemesine rağmen, karpuz bitkisini etkilememektedir. Diğer konukçuları arasında bezelye çeşitleri de yer almaktadır.

Kavunlarda, yapraklarda beneklenme, sarı damar oluşumu ve yeşil damar bantlaşmayı takiben hafif damar açılması şeklinde görülmektedir. Damar boyunca sarı beneklenme veya genel bir sararma diğer yapraklarda da görülebilir. Yapraklarda şekil bozuklukları ortaya çıkabilir.

1. Dayanıklı kültivarların kullanımı.
2. Vektör böcekler ile mücadele.
3. Hastalıklı bitkilerden tohum alınmamalı, virüsten ari tahum kullanılmalı.
4. Bitkiler birbirleri ile temas etmeyecek şekilde dikilmeli.
5. Yabancı otlar ile mücadele edilmeli.

Hastalık etmeni, yaprak bitleri (Aphis citricola Patch, A. gossypii Glover, Macrosiphum euphorbiae (Thomas), ve Myzus persicae (Sulzer)), mekanik olarak ve tohum ile taşınmaktadır.

Zucchini Sarı Mozaik Virüsü (Zucchini Yellow Mosaic Virus=ZYMV) viral etmen olup, ekonomik olarak önemli kayıpşara neden olan bir etmendir. Virüsün bir kaç ırkı olduğu belirlenmiştir. Virüsün denysel olarak infektelediği bitkiler Aizoaceae, Amaranthaceae, Apiceae, Asteraceae, Chenopodiaceae, Fabaceae, Lamiaceae, Ranunculaceae, Scrophulariaceae familyasına ait bitkilerdir. Kabakgil bitkilerinden kabak ve karpuz oldukça fazla bir şekilde etkilenmektedir.

Kavun ve karpuz meyvelerinde şekilsiz ve uzunlamasına derin çatlaklar meydana gelir. Tohum oluşumu önemli ölçüde azalır ve tohumlar genellikle deforme olmuştur. Virüsün belirtileri ırka bağlı olarak Papaya Halkalıleke Virüsünün (papaya ringspot virus type W (PRSV)) oluşturduğu belirtilere benzemektedir. Tropik bölgelerde ZYM virüsü genellikle PRSV-W ve WMV ile ilişkilidir.

1. Dayanıklı kültivarların kullanımı.
2. Vektör böcekler ile mücadele ve malçlama kullanılarak vektör böceklerin hareketliliğini sınırlanabilir.
3. Hastalıklı bitkilerden tohum alınmamalı, virüsten ari tahum kullanılmalı.
4. Bitkiler birbirleri ile temas etmeyecek şekilde dikilmeli.
5. Yabancı otlar ile mücadele edilmeli.

Hastalık etmenin an fazla yayılma şekli vektör böcek yaprak bitleri (Aphis gossyppii ve Myzus persicae) ve tohum iledir. Yabancı otlar virusun sağlıklı bitkilere taşınmasında önemli rol oynar.

Karpuz Mozaik Virüsü (Watermelon Mosaic Virus=WMV) viral etmen olup, bir çok farklı isim ilede adlandırılmıştır, bunlar; Yellow Watermelon Mosaic, Cantoulope Mosaic ve Melon Mosaic Virus' dir. V ral etmenin ırkları bulunmakta, bunlardan ırk 1 sadece kabakgil bitkilerini etkilerken, ır < 2 kabakgil bitkilerini, yonca bezelye gibi diğer bitkileri de enfekte edebilmektedir. İnfektelenen bitkilerin tüm kısımları viral etmenden dolayı etkilenebilir. Hastalık belirtileri bitki çeşidine, enfeksiyon zamanına ve bitki yaşına bağlı olarak değişmektedir. Kavun ve karpuz bitkilerinde karakteristik belirtiler orta veya şiddetli derecede bodurlaşma, yaprak deformasyonu su kabarcığı gibi şişkinlikler, sarı ya da açık yeşil beneklenme ve kenar klorozları şeklinde ortaya çıkar. Kavun bitkileri oldukça gençken virüs tarafından enfektelenirse, şiddetli şekilde bodurlaşma sergiler ve çok az pazarlanabilir meyve üretir. Karpuz meyvelerinde de şekil bozukluğu, cücelik ve beneklenme görülmektedir.

1. Dayanıklı kültivarların kullanımı.
2. Vektör böcekler ile mücadele.
3. Hastalıklı bitkilerden tohum alınmamalı, virüsten ari tahum kullanılmalı.
4. Bitkiler birbirleri ile temas etmeyecek şekilde dikilmeli.
5. Yabancı otlar ile mücadele edilmeli.

Böceklerin salgıladığı tatlımsı ve yapışkan sıvı üzerinde çok sayıda fungus türünün (Alternaria sp. Cladosporium sp. Penicillium sp.) gelişmesi ile fumajin oluşur ve yaprağa siyah bir renk verir.

Tanımı ve Yaşayışı: Erginleri 1,5 - 3,0 mm boyunda yeşil, sarı, siyah renklerde olur. Bitkilerin taze sürgün ve yapraklarında, yaprak altlarında toplu halde bulunurlar. Yapraklarda yaprak bitinin beyaz gömlek artıkları görülür.

Bitki özsuyunu emerek beslenir. Yapraklarda şekil bozuklukları oluşur. Yapraklar kıvrılmış büzülmüş bir görünüm alır. Yaprak bitnin çıkardığı tatlı madde yaprağı kaplar ve üzeri kararır. Yaprağın bu kısımlarında özümleme kapasitesi azalır. Bitkiler zayıflar büyüme durur. CMV, PRSV, WmV2, ZYMV virüslerinin taşıyıcılığı- nı yapar.

Yabancı ot mücadelesi yapılmalıdır. Azot gübresi en uygun dozda verilmelidir. Aşırı gübrelemelerden kaçınılmalıdır.

Bitkileri kesip kurutmak, çeşitli kısımlarını yemek suretiyle onların gelişmesine engel olurlar.

Bozkurtlar kışı olgun larva halinde toprakta geçirirler, ilkbaharda havaların ısınması ile birlikte faaliyete geçen larvalar pupa olur ve Ege'de Nlsan'ın ikinci yansından itibaren. Karadeniz Bölgesi'nde Mayıs başlanndan itibaren. Marmara ve iç Anadolu'da Mayıs ortalanndan itibaren ilk kelebekler görülmeye başlar. Kelebekler yumurtalarını ortamdaki bitki saplanna. yaprakları- na veya toprağa tek tek veya gruplar halinde bırakırlar. Bir dişi 1500 - 2800 kadar yumurta bırakabilir. Yumurtaların kuluçka süresi sıcaklık ve rutubete bağlı olarak 2 -15 gün arasında değişir. Sıcaklık arttıkça kuluçka süresi kısalır. Bu yumurtalardan çıkan larvalar Mayıs ayı boyunca görülür ve kültür bitkilerinde zararlı olurlar. Larvalar gündüz toprak içinde, bitki diplerinde kıvrık vaziyette durur, geceleri toprak sathına çıkarak beslenirler, gelişmesini tamamlayan larva prepupa olmak için topraktan bir odacık yapar, onun içine yerleşerek 3 -6 gün kadar prepupa dönemi geçirir. Bu dönemin sonunda aynı yerde pupa olur. Pupa suresi to -16 gün kadardır. Bozkurtlar Karadeniz ve Marmara Bölgelerinde 2 nesil. Ege bölgesinde 3 -4 nesil vermektedirler.

Zarar Şekli: Bozkurt larvaları birinci ve ikinci dönemlerinde bitkilerin taze yaprak ve sürgünlerini yemek suretiyle zarar yaparlar, ileriki dönemlerde İse yalnız geceleri beslenirler ve toprak sathına yakın yerden, kök boğazından kesmek veya kemirmek suretiyle bitkinin kınlıp kurumasına neden olurlar. Populasyonunun yüksek olduğu yıllarda sebze tidelerinin yeniden dikimini gerektirirler.

Erginleri genç bitkilerin yaprak, sürgün ve çiçekleri üzerinde beslenir, yapraklan delik deşik eder. Kavun, hıyar, karpuz, kabak, domates, mısır, pamuk, yonca ve bezelyede etkilidirler.

Ergin 6,5 - 7 mm boyunda, demir kırmızımsı renktedir. Larvanın başının üst tarafı siyah alt taralı sarı olup vücudu san renktedir.

Erginleri Nisan - Mayıs aylarında havalann ısınmasıyla kavun tartalannda görülmeye başlar. Erginleri genç bitkilerin yaprak, sürgün ve çiçekleri üzerinde beslenir, yaprakları delik deşik ederler. Bitkilerin gelişmesi gecikir. Larvalar ana ve yan köklerini delmek ve kemirmek suretiyle bitkiyi tahrip ederler ve bitkiyi meyvelerini olgunlaştırmadan kuruturlar. Larvalann bitki köklerinde açtığı deliklerden hastalıklar da bulaşır ve zarar yapar. Kavun, hıyar, karpuz, kabak, domates, mısır, pamuk, yonca ve bezelyede beslenirler.

Sonbaharda ve erken ilkbaharda derin sürüm yapılmalıdır.

Erginler çiçek, meyve, meyve gözlerinde ve genç sürgünlerde, larvalar ise yapraklarda zarar yapar.

Ergin üstten yanm kure şeklinde görülen kanatlarının üzerinde altışar adet açık siyah renkte lekeler bulunan ve uğur böceğine benzeyen bir böcektir. Uğur böceğinden farkı daha iri ve renginin bakır kırmızı renkte olmasıdır. Larvalan kavuniçi renginde oval ve geniştir. Larvaların üzeri dikenimsi kıllarla örtülüdür. Erginler kışı yaşadığı bitki artıkları arasında geçirerek Mayıs. Haziran'da yumurtalannı bitki yaprakları altına kümeler halinde bırakır.

Erginler çiçek, meyve, meyve gözlerinde ve genç sürgünlerde, larvalar yapraklarda zarar yaparlar. Erginler yapraklarda beslenerek delikler oluşturur. Larvalann kemirerek beslenmeleri sonucunda yapraklarda dantel şeklinde görüntü- ler oluşur. Zarar gören yaprak ve sürgünler kurur. Genç fide döneminde zarar yaparsa yeniden dikimi gerektirir.

Bitkilerde ergin, larva ve yumurta aranır. Mayıs ayı ortalannda sıra halinde ekimlerde 30 metrekarelik sırada tesadüfi 15-20 bitki bulaşık ise (50'den fazla yumurta tespit edilmiş ise) mücadele yapılmalıdır, ilaçlama amacıyla yapılan yoğunluk tayini sayı mları birer hafta ara ile iki defa tekrarlanmalıdır.

Böceklerin salgıladığı tatlımsı ve yapışkan sıvı üzerinde çok sayıda fungus türünün (Allernaria sp. Cladosporium sp. Pénicillium sp.) gelişmesi ile fumajin oluşur ve yaprağa siyah bir renk verir.

Tanımı ve Konukçuları: Beyaz sinek erginleri 0,9 -1,1 mm boyunda, beyaz renktedir. Erginler bitkinin büyüme noktalannda ve taze yapraklannda bulunur. Larva 0,3 - 0.51 mm boyunda, yaprağın alt yüzeyinde bulunur.

Ergin ve larvalar bitki özsuyunu emerek beslenir ve yapraklarda sarımsı lekeler meydana getirirler. Larvalann beslenirken salgıladıkları tatlı madde (fumajin) yaprağı kaplar ve yaprağın üzeri kararır (Bu noktalarda saprofit mantariann gelişmesinden ötürü). Bu kısımlar özümleme yapamaz. Bu nedenle bitki zayıflar, meyve verimi azalır. Ürünün pazar değerinin düşmesine neden olur. Ayrıca MYV. CTSV. CPFV virüslerinin taşıyıcılığını yapar.

Yabancı ot mücadelesi yapılmalıdır Sulama yeterince yapılmalı: aşırı sulama yapılmamalıdır. Azotlu gübreleme yeterince yapılmalı; aşırı gübreleme yapılmamalıdır.

Tarla kenarı ve içindeki yabancı otlardan, bulaşık (idelerden sebzelere geçerler. Yaprak alt yüzüne, yaprak damarları boyunca yaptıkları ağlar arasına yumurta bırakırlar.

Tanımı ve Konukçuları: Ergin 0.5 - 0.7 mm boyunda, kırmızı renkte olup, gözle zor görülürler. Nimlleri 0,2.- 0,3 mm boyunda şeffaf beyazdan sarımsı kırmızıya kadar değişen renklerde olurlar. Ergin ve nimfleri yaprağın alt yüzeyinde ördükleri ağlar arasında bulunurlar.

Ergin ve nimlleri bitki özsuyunu emerek beslenirler. Yaprakta sararmış noktalar görülür, daha sonra bütün yaprak sararır. Yapraklar kıvnlın ürünün verimi ve kalitesi düşer. Domates, çilek, kavun, karpuz, hıyar, kabak, patlıcan, fasulye, yerfıstığı, ayçiçeği, bezelye, börülcede zararlıdır.

Yararlı kırmızı örümcekler, yararlı tripsler, çiçek sinekleri, uğur böcekleri, altın gözlü (timsah) ve bazı Heteropterler kırmızı örümceğin ergin, nlmf ve yumurtası ile beslenirler.

1. Bulaşık sahalardaki bitki artıklan toplanıp imha edilmelidir.
2. Yabancı ot temizliği yapılmalıdır.
3. Azotlu gübre uygun miktarda kullanılmalıdır

Bakteriyel meyve lekesi hastalığına karşı tüm cucurbit bitkileri hassas olmasına rağmen, hastalık sadece karpuz bitkisinde problem olmaktadır.

Tanımı ve Konukçuları: Hastalık etmeni gelişmesi için uygun olan yüksek nem ve yüksek sıcaklıklarda ortaya çıkar. Hastalık etmeni mekanik yollarla, sulama suyu ve su sıçramaları ile yayılma gösterir. Bakteri sağlıklı bitkilere yara ve doğal açıklıklardan girmektedir. Genellikle açık rekli karpuzlar kayu renkli karpuzlara oranla daha hassas olduğu bildirilmektedir.

Hastalık sadece karpuz da problem olur, iki üç haftalık meyveler infeksiyonlara duyarlıdır. Meyvelerdeki lekeler küçük, suda ıslanmış olarak görülmeye başlar. Bu lekeler hızla genişler ve meyvenin tüm yüzeyini kaplayabilir Daha sonra lekeler kırmızı kahverengiye döner, çatlaklar ortaya çıkar ve genel meyve çürüklüğü bunu takip eder. Nemli koşullarda bakteriyel akıntıyı (ooze) görmek mümkün olabilir.

Yararlı kırmızı örümcekler, yararlı tripsler, çiçek sinekleri, uğur böcekleri, altın gözlü (timsah) ve bazı Heteropterler kırmızı örümceğin ergin, nlmf ve yumurtası ile beslenirler.

1. Dayanıklı çeşitlerin kullanımı.
2. Hastalıktan ari tohum ve tidelerin kullanımı.
3. Sera ve tohum yataklarında hastalıktan ari toprak, su ve alet-ekipmanı kullanılmalı.
4. Ürün rotasyonu tavsiye edilir.
5. Bitkileri yaralamaktan sakınmalıdır. Budama ve diğer işlemlerden sonra bakırlı ilaçlar ile koruyucu bir ilaçlama yapılabilir.
6. Hastalıklı bitki materyalleri uzaklaştırılmalı ve imha edilmelidir

Hastalık etmeni, bitkilerin tüm toprak üstü akşamlarına saldırır, takat en tazla zararı meyvelerde oluşturduğu siğillerden dolayı, meyveye vermektedir.

Tanımı ve Konukçuları: Uyuz Hastalığı, fungal bir etmen olup, kabak, karpuz ve diğer kabakgillerde önemli hastalık olmaya devam etmektedir. Hastalık etmeninin gelişmesi için uygun koşullar, nemli hava ve 21°C seviyesinde ya da altındaki sıcaklıklardır.

Uyuz hastalık etmeni yaprak, yaprak sapı, gövde ve meyve de dahil olmak üzere bitkilerin tüm toprak ustü akşamlarına saldırmaktadır. Yaprak ve sürgünler üzerinde solgun-yeşil suda ıslanmış gibi alanlar hastalık etmeninin ilk belirtisidir. Bu lekeler zamanla gri ile beyaz bir renk alır ve şekli köşeli olmaktadır. Klorotik bir hale lekelerin etratını çevirir. Hava koşulları uygun olursa, genç yapraklar deforme olur ve kavun gibi genç bitkilerin uç sürgünlerini öldürebilir.

1. Hastalık etmeninden ari ve ilaçlı tohumlann kullanılması.
2. Dayanıklı çeşitlerin yetiştirilmesi.
3. iyi drenajı ve iyi hava iletkenliği olan topraklı bölgelerin yetiştiricilikte kullanımı.
4. iki ya da daha uzun süre ürün rotasyonu.

Alternaria hastalık etmenleri kavunların en yaygın hastalıklarından biridir. Fakat karpuz, kabak ve hıyarları da etkilemektedir. Hastalık genelde geç sezonlarda yaprak yanıklığı olarak ortaya çıkmaktadır.

Tanımı ve Konukçuları: Yaprak yanıklığı, hastalıklı bitki artıklarında kiamidispor olarak ya da misel olarak olumsuz koşulları geçirir ve toprakta 1 yıldan daha uzun süre canlılığını korur. Ayrıca tohum üzerinde de bulunabilir. Konidiler baharda ortaya çıkar ve primer inokulum kaynağı olurlar. İnfekteli bitkilerde oluşan konidiler tekrarlı olarak yeni enfeksiyonlara neden olabilir. İnfeksiyon ve hastalık gelişimine, yüksek nisbi nem ve 20 -32°C arasındaki sıcaklıklar uygundur.

Alternaria spp. türleri için tipik olan, iç içe geçmiş konsantrik halka lekelerini oluşturur. Hastalık etmeni genellikle yapraklan etkiler ve yapraklann dökülmesine neden olabilir. Bundan dolayı da verim kayıplanna ve meyvelerin erken olgunlaşmasına sebebiyet verebilir. Aynca meyveler direkt rüzgar ve güneşe maruz kalarak da zarar görebilir Meyve enfeksiyonlan çökük kahverengi lekeler olarak başlar ve fungus sporlanııken koyu tozlu bir görünüm oluşabilir. Enfeksiyon çiçek uçlarında da başlayabilir ve tüm meyve zamanla buruşarak kahverengi bir renk alır.

1.Hastalıklı bitki artıkları yetiştirme ortamlanndan uzaklaştırmalı.
2. Hastalıklı bitki artıklarını derin sürüm yaparak toprak altına gömülmesi.
3. iki ya da daha uzun süre ürün rotasyonu.
4. Dayanıklı bitkiler kullanılmalı
5. Bitkiyi strese sokacak olan koşullardan korumalı ve uygun gübreleme yapılmalı.
6. Hastalıktan ari tohumların kullanılması

En yaygın olarak bilinen toprak kökenli (ungal hastalık etmenleridir. Genellikle kötü yapılı toprak ve düşük toprak sıcaklıklarında ortaya çıkmaktadırlar.

Her iki Verticillium düşük seviyelerdeki toprak sıcaklıklannda doğal olarak ortaya çıkmakta ve duyarlı bitkilerde hastalık yapmaktadırlar. V, albo-atrum en iyi şekilde 20 - 25°C sıcaklıklarda gelişme gösterirken, V. dahliae 25 - 28”C gibi daha yüksek sıcaklıklarda daha iyi gelişme göstermektedir. Hastalık sıcak bölgelerde, özellikle sulanan alanlarda problem olmaktadır. Toprakta 10 yıl veya daha uzun sure canlı kalabilir. Hastalığın teşhisinde hastalıklı bitkilerde fungal yapıları görmek mümkün olmadığından, laboratuar kültürü gerekmektedir. Hastalık etmeni bitkinin fizyolojisini değiştiren nematodlar ile bulaşık alanlarda daha şiddetli olarak hastalık yapabilir.

Hastalık etmeni, bitkilerin iletim demetlerinde görülür, özellikle kurak koşullarda yapraklar pörsüyerek solar, alt yaprakların uç kısımları sararır ve bitki boylarında farklılıklar görülür. Genellikle yapraklann bir tarafı yeşil kalırken, diğer yansı solmuş olarak görülür. Bitkilerin gövdesi kesildiğinde kahve renkli lekeler ve açık renkte kabuklan görünür. Bitki iletim demetlerinde arıza olduğu için hasta bitkilerde yan kök oluşumu görülebilir.

1. Dayanıklı çeşitler tercih edilmeli.
2. Toprak işleme işlerine büyük ölçüde dikkat edilmeli.
3. Toprak ısısının ani düşüşlerini engellemek için, sık sulama yapılmalı.
4. Bulaşık alanlarda, hasta bitkiler sökülerek yok edilmelidir.

Sıcak ve nemli sezonlarda en tahripkar hastalıklardan biridir. En fazla zararı, özellikle hassas çeşitler yetiştirilirse hıyar, karpuz ve kavuna vermektedir.

Fungus kışı önceki yıldan kalan bitki artıklarında geçirir. Hastalık etmeni kabakgil bitkilerinin tohumlannda da taşınabilir. Uygun koşullarda, fungus bitkinin üst aksamlannı infekteleyen hava kökenli sporlarını serbest bırakır. Fungusun gelişmesi için uygun koşullar 24 - 30° C arasındaki sıcaklık ve yüksek nem oranlandır. Daha yüksek sıcaklıklarda fungus sporları çimlenmemektedir. Karpuzlarda hastalık yapan diğer etmen ise Colletotrichum orbiculare' dir.

Hastalık etmeninden bitkilerin toprak üstü akşamı etkilenir. Belirtiler etkilenen bitkilere göre değişiklik sergiler. Yaprak belirtileri suda ıslanmış gibi başlar ve daha sonra sanmsı yuvarlak lekelere dönüşür. Karpuz bitkisinin yeşil aksamlannda. lekeler düzensiz ve koyu kahverengi ya da siyah bir renge dönüşmektedir. Hıyar ve kavunda ise. lekeler kahverengiye döner ve belirtiler önemli ölçüde genişler. Kavunlarda gövde belirtileri gövdeyi kuşatacak şekilde genişler ve yaprakların solmasına neden olur.

1. Üç yıllık bir ürün rotasyonu yapılmalı ve devamlı üretim alanlanndan konukçusu bitkiler uzaklaştırmalı.
2. Aşın sulamadan ve bitkileri yaralamadan kaçınılmalı.
3. Hastalıktan ari tohumlar kullanılmalı.
4. Bulaşık bitkiler, meyveler uzaklaştı- rılmalı ve yok edilmeli.
5. Dayanıklı çeşitler tercih edilmeli.